Yolda Yürümek

🔷 Ne çok ‘yoldayım’ lafı duyuyoruz ve yol’a ne çok iltifat ediyoruz… Manevi yol repliklerimiz var artık.

🔷 O sözler insanın kendine teselli midir nedir? Oysa yolun şatafatlı sözlere ihtiyacı yok. Yolun sonuçları, getirip götürdükleri belirsiz. Bu, belirsizlikte ilerleme çabası, ayakların ve yüreklerin parçalanacağını bilerek gidebilmek, düşe kalka.

🔷 Yolda yürümek ‘sadece’ yolda yürümektir bazen, zahmeti keyfini kaçırabilir. Keyfin kesintisiz olması beklentisi hatalı. Yolda yürümek papatya sarılı, meltem rüzgarlı olduğu kadar yapışkan asfalttır, çamurlu patikadır, kar küremektir, taş kaldırmaktır.

Ruhun karanlık gecesinde yol almaktır.

🔷 Yolun tadını çıkarmalısın sözleri saçma gelir böyle vakitlerde kulağa, hatta zaten saçmadır.

Tıpkı Oruç Aruoba’nın şiirindeki gibi…
Sahici yürüme
yol açmadır…

*Şiir, bir daha okunası…♥️