NİHAL ŞİRİN
Hakkımda ne anlatabilirim ki? Kaç yaşında olduğum, nerde büyüdüğüm, hangi okullara gittiğim, hangi işlerde daha önce çalıştığım gibi detaylarla kendimi anlatmaya çalışmak tuhaf…
Hayata, bilgiye, eğitime nasıl baktığımdan söz edersem belki bir parça (o da işte sahiden bir parça) bildiğimi düşündüğüm yerden anlatmış olurum. Eğitmenlik bir nevi formum aslında, çocukluğumdan beri bişeyler anlattım ben. İlkokuldan itibaren uydurduğum öyküleri, kurgu olayları anlatırdım etrafıma, çocuk işte deyip geçtikleri bu hal, hayatımın neredeyse tamamını kapladı sonra. İlkokulda dersleri zayıf olan öğrencilere ders anlatmam için çağırırdı beni öğretmenim yaz tatillerinde. En parlak ve en çalışkan ben olduğum için değil, zevk alırdım bildiklerimi paylaşırken, öğretmenim de bilirdi bunu, ne de olsa kendisi bir Cumhuriyet kadınıydı elbette bilecekti, 7’sindeki çocuğun 70’inde ne olacağını.
Kekemelikten, çekingenlikten, utangaçlıktan zorlandığım lise yıllarımda bile anlattım ben, bazen içimden bazen dışımdan. Yatılı okudum 7 yıl, epey bir törpülendim.
Sonra yetişkin oldum, dünyanın kaç bucak olduğunu, türlü türlü hallerini gördüm, halden hale girdim, ben zannettim bulduklarımı… Spikerlik yaptım, organizasyonlar düzenledim, gazetecilik yaptım, daha da bir sürü işler, debelendim durdum ama yirmili yaşlarımın sonlarına doğru tünelin ucu göründü, dönüp dolaşıp geldiğim kapı eğitmenlik, gönlümün aktığı yer anlatmak.
Mesela ben koşamam, yani gerçekten koşamam, bedenimde tuhaf şeyler oluyor koştuğumda, ya da ne bileyim hiç resim yapamam, yaptığım resimleri görseniz ilkokul resim sergisine koymazsınız, o kadar kötü yani, ne bileyim mesela rakamlarla aram da pekiyi değildir. Neyse ki şahane bir matematik mühendisiyle evlendim rakamlar işini ona bıraktım… E ben ne yaparım o zaman? Dedim ya, anlatırım… Bilgiyi aktarmaya, iyi bir elçi olmaya çalışırım. Bakmayın, bilginin elçisi olmak kolay iş değil, büyük sorumlulukları vardır. Öncelikle öğrenci olmayı kabul etmeniz gerekir, ömür boyunca. Çok okumayı, çok gözlemlemeyi, çok çok iyi dinlemeyi öğrenmek gerekir ve hep gelişmeye talip olmak gerekir. Talibim, talebeyim bu yüzden…
Dünya epey zor bir yer, peki ne kolaylaştırır? Paylaşmak kolaylaştırır, her türlüsünden… Bilmek kolaylaştırır, uygulanabilir olanından… İletişim kurmak kolaylaştırır mesela, şefkatlisinden… Birbirimizin işini kolaylaştırmaya gönüllü olalım isterim, eğitime gelenlerin işini kolaylaştırmaktan başlarım…
